Heusden Komgebied 2011, wijziging Heusden Oost fase 3

3.1.1 Provincie

3.1.2 Regio

3.1.3 Gemeente

3.2.1 Wijzigingsbevoegdheid

In het geldende bestemmingsplan “Heusden Komgebied 2011 (Heusden Oost)” is de gebiedsaanduiding ‘Wro-zone – wijzigingsgebied’ opgenomen. Binnen deze zone is op grond van de algemene wijzigingsregels navolgende wijzigingsbevoegdheid toepasbaar (artikel 11.2).

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd de bestemmingen binnen de gebiedsaanduiding 'Wro-zone – wijzigingsgebied' te wijzigen ten behoeve van:

• 1. de bouw van woningen met de daarbij behorende aan- en uitbouwen, bijgebouwen en bouwwerken, geen gebouwen zijnde, tuinen / (open) erven, in- en uitritten;
• 2. de aanleg van wegen, groen en water met de daarbij behorende voorzieningen;

met inachtneming van de volgende bepalingen:

• a. de woningbouw past binnen de provinciale woningbouwprognoses;
• b. de woningbouw past binnen het gemeentelijk woningbouwprogramma;
• c. de woningen inpasbaar zijn vanuit het stedenbouwkundig beeld;
• d. in het wijzigingsplan wordt de woningbouwtypologie vastgelegd met de daarbij behorende bepalingen overeenkomstig artikel 5 'Wonen';
• e. ten aanzien van de bebouwings- en gebruikregels voor woningen met de daarbij behorende aan- en uitbouwen en bijgebouwen wordt het bepaalde in artikel 5 voor woningen in acht genomen;
• f. in het wijzigingsplan worden de maximale bouwhoogte, het maximale bebouwingspercentage alsmede overige maatvoeringeisen en situeringseisen vastgelegd voor de op te richten gebouwen en bouwwerken, geen gebouwen zijnde;
• g. de afstand tussen kassen en woningen dient minimaal 50 meter te bedragen;
• h. voor de vaststelling van het wijzigingsplan dient ten behoeve van de bouw van de (nieuwe) woningen vast te staan dat er geen sprake is van planologische, waterhuishoudkundige en/of milieuhygiënische belemmeringen, of gelet op de aard en omvang van het wijzigingsplan door middel van noodzakelijk (milieu)onderzoek is aangetoond dat het plan alsnog uitvoerbaar is;
• i. in het wijzigingsplan wordt een bestemming 'Verkeer' en worden eventueel de bestemmingen 'Groen' en 'Water' vastgelegd.

3.2.2 Toepasbaarheid in relatie tot planvoornemen

Het planvoornemen betreft het bouwen van woningen, inclusief aan- en uitbouwen, bijgebouwen en bouwwerken, geen gebouwen zijnde, tuinen / (open) erven en in- en uitritten, alsmede het aanleggen van wegen, groen en water. Van de wijzigingsbevoegdheid kan derhalve in beginsel gebruik gemaakt worden. Door een toetsing aan de voorwaardelijke bepalingen moet bepaald worden of ook daadwerkelijk van de bevoegdheid gebruik gemaakt kan worden.

3.2.3 Toetsing wijzigingscriteria

4.1.1 Algemeen

Zowel in het kader van een goede ruimtelijke ordening als vanuit milieuwet- en regelgeving wordt gestreefd naar het voorkomen van voorzienbare hinder en gevaar door milieubelastende activiteiten, met als doel het handhaven en waar mogelijk bevorderen van een goede kwaliteit van het leefmilieu. Dit gebeurt onder andere door het fysiek scheiden van milieubelastende activiteiten (zoals bedrijven) en milieugevoelige functies (zoals woningen) door het aanbrengen van een voldoende ruimtelijke scheiding daartussen. Deze ruimtelijke scheiding bestaat doorgaans uit het aanhouden van een bepaalde afstand, hetgeen ook wel wordt aangeduid als milieuzonering. Die onderlinge afstand moet groter zijn naarmate de milieubelastende functie het milieu sterker belast.

Milieuzonering heeft twee doelen:

• 1. Het voorkomen of zoveel mogelijk beperken van hinder en gevaar bij woningen en andere gevoelige functies;
• 2. het bieden van voldoende zekerheid aan bedrijven dat zij hun activiteiten duurzaam onder aanvaardbare voorwaarden kunnen uitoefenen.

Voor het bepalen van de aan te houden afstanden wordt in de praktijk gebruik gemaakt van VNG-uitgave "Bedrijven en milieuzonering, editie 2009" (verder: VNG-uitgave). De VNG-uitgave geeft op systematische wijze informatie over de ruimtelijk relevante milieuaspecten van een scala aan bedrijfsactiviteiten. Deze uitgave bevat een lijst waarin voor veelvoorkomende milieubelastende activiteiten indicatieve richtafstanden zijn gegeven ten opzichte van milieugevoelige functies, uitgaande van een gemiddeld modern bedrijf. De handreiking is oorspronkelijk bedoeld als hulpmiddel bij de ruimtelijke planvorming. Uit de rechtspraak van de Afdeling vloeit voort dat de handreiking als hulpmiddel is erkend. Afwijken van de richtafstanden is mogelijk, mits wordt onderbouwd dat sprake is van een goed woon- en leefklimaat.

4.1.2 Beoordeling

Milieuzonering draagt er zorg voor dat nieuwe bedrijven of inrichtingen een passende locatie in de nabijheid van woningen krijgen en dat nieuwe woningen op een verantwoorde afstand van bedrijven en/of inrichtingen gesitueerd worden.

Binnen het plangebied bevinden zich geen bedrijven, die mogelijk van invloed kunnen zijn op het toekomstige woonmilieu in fase 2 van de buurt Heusden Oost. In de directe omgeving zijn enkele niet-agrarische en agrarische bedrijven gelegen. Op basis van de publicatie “Bedrijven en zonering” gelden voor deze bedrijven de navolgende richtafstanden ten opzichte van woningen. Daarbij is tevens de werkelijk aanwezige afstand aangegeven.

Het planvoornemen bevindt zich niet binnen de richtafstanden van de omliggende (agrarische) bedrijven. Bij de woningen is sprake van een aanvaardbaar woon- en leefmilieu. Andersom vormt de woningbouw ook geen beperking voor het functioneren van de omliggende bedrijven.

4.2.1 Algemeen

Op basis van artikel 3.1.6 Besluit ruimtelijke ordening zijn gemeenten verplicht om in de toelichting bij een bestemmingsplan een paragraaf over de bodemkwaliteit op te nemen. In deze paragraaf dient gemotiveerd te worden of de aanwezige bodemkwaliteit past bij het toekomstige gebruik van de bodem. Uitgangspunt van een goede ruimtelijke ordening is dat de bodemkwaliteit geschikt is voor de beoogde bestemming en de daarin toegestane gebruiksvormen. Zo mag een eventuele aanwezige bodemverontreiniging geen onaanvaardbaar risico opleveren voor de gebruikers van de bodem en mag de bodemkwaliteit niet verslechteren door grondverzet. Bij overige ruimtelijke besluiten is ook een inzicht in de bodemkwaliteit nodig op basis van artikel 3.2 Algemene wet bestuursrecht.

4.2.2 Beoordeling

Om de bodemkwaliteit van het plangebied te beoordelen is een verkennend bodemonderzoek conform de wettelijk voorgeschreven norm NEN 5740 uitgevoerd (rapport C215713.006/PHE). Dit onderzoek is als Bijlage 1 bij deze toelichting toegevoegd.

Uit het ondezoek blijkt dat de grond uit de bovenlaag (0-0,5 m-mv) overwegend zeer licht is verontreinigd met cadmium (<1,2x AW). Dit diffuus verhoogde gehalte cadmium in de bovengrond vormt geen aanleiding tot het instellen van een nader onderzoek conform de Circulaire Bodemsanering. De aanwezigheid van bovengenoemd component vormt, gezien de concentraties, vanuit milieuhygiënisch oogpunt, geen bezwaar voor de woningbouwontwikkeling. De grond uit de onderlaag (0,5-1,4 m-mv) is niet verontreinigd met één van de componenten waarop is onderzocht.

Voor het grondwater geldt dat op een aantal plekken concentraties koper en nikkel in het grondwater zijn aangetroffen. Gelet op de zuurgraad van het grondwater en het diffuse karakter wordt een nader onderzoek volgens de Circulaire Interventiewaarden Bodemsanering weinig zinvol geacht. Aangezien direct contact met het grondwater niet te verwachten is blijft het risico uit oogpunt van volksgezondheid en milieuhygiëne beperkt. Het is echter raadzaam om geen freatisch grondwater te gebruiken voor consumptieve doeleinden, zoals het besproeien van gewassen en/of drenken van dieren.

Indien grond vrijkomt die op een andere locatie zal worden hergebruikt dan dient bepaald te worden wat de kwaliteit is in het kader van het besluit bodemkwaliteit. Er behoeven op basis van de onderzoeksresultaten, geen restricties gesteld te worden aan aan- of verkoop van en aan toekomstige bouwactiviteiten op de onderzochte locatie. Het aspect bodem vormt geen belemmering voor de gewenste planontwikkeling.

4.3.1 Algemeen

Ten aanzien van geluid zijn de regels uit de Wet geluidhinder (Wgh) van toepassing. De Wgh voorziet rond (gezoneerde) industrieterreinen, langs wegen en langs spoorwegen in zones en bevat tevens geluidsnormen en richtlijnen met betrekking tot de toelaatbare geluidsniveaus van de voorgenoemde geluidsbronnen. Indien een bestemmingsplan een geluidsgevoelig object mogelijk maakt binnen een geluidszone van een bestaande geluidsbron, of indien het plan een nieuwe geluidsbron mogelijk maakt, dient volgens de Wgh een akoestisch onderzoek plaats te vinden bij het voorbereiden van de vaststelling van het bestemmingsplan. Het akoestisch onderzoek moet uitwijzen of de wettelijke voorkeursgrenswaarde bij geluidgevoelige objecten wordt overschreden en zo ja, welke maatregelen nodig zijn om aan de voorkeursgrenswaarde te voldoen.

4.3.2 Beoordeling

Ten tijde van het opstellen van het geldende bestemmingsplan is reeds akoestisch onderzoek uitgevoerd naar het wegverkeerslawaai. Dit “Akoestisch Onderzoek Wegverkeerslawaai Uitbreidingslocatie Heusden” (Arcadis 2011) is beoordeeld op bruikbaarheid in het kader van het wijzigingsplan. De bevindingen van deze beoordeling (NIPA milieutechniek BV, 2018) zijn hierna weergegeven:

Het rapport is opgesteld in 2011. In dit rapport is naar de geluidsituatie in 2025 gekeken. Wanneer er voor een bestemmingsplan een akoestisch onderzoek uitgevoerd moet worden, moet een periode van minimaal 10 jaar onderzocht worden. Voor dit wijzigingsplan zou dus minimaal naar 2031 gekeken moeten worden. Het softwarepakket (Geomilieu 1.81) waarmee de geluidberekeningen zijn gemaakt, heeft al enkele malen een update gehad. Het Reken- en meetvoorschrift geluidhinder 2006 is door een nieuwe versie uit 2012 vervangen.

Formeel zou bovenstaande aanleiding zijn het onderzoek te actualiseren. Dit is echter niet zinvol, omdat de hierboven genoemde aspecten niet van invloed zijn op de eindconclusie van het rapport. Dit komt omdat alle geprojecteerde woningen in het plan ruim buiten de contouren van de voorkeursgrenswaarde voor wegverkeerslawaai van Lden van 48 dB zijn gelegen zowel in het jaar 2025 als 2028. Dit wordt onderbouwd uit recent uitgevoerde verkeerstellingen op de betrokken wegen die laten zien dat bij de berekening in 2011 van een relatief hoge prognose van verkeersintensiteiten is uitgegaan. De tellingen uit 2017 laten zien dat dit een overschatting is geweest van de situatie. Evenmin heeft het geactualiseerde reken- en meetvoorschrift en de aanpassing van de software voor deze specifieke relatief eenvoudige situatie invloed op de resultaten.

Technisch Inhoudelijk zijn er geen verdere opmerkingen op het rapport. De modellering en de berekening zijn gecontroleerd. Er is vastgesteld dat deze goed zijn uitgevoerd. Daarom is dit rapport nog voldoende bruikbaar als akoestische onderbouwing van dit bestemmingsplan. Er zijn geen akoestische knelpunten en evenmin hoeven hogere grenswaarden te worden vastgesteld. Vanuit het aspect geluid bestaan er geen restricties voor het planvoornemen. Het oorspronkelijke akoestisch onderzoek is als bijlage bij de toelichting (Bijlage 2). beschikbaar.

4.4.1 Algemeen

Op 15 november 2007 is de Wet luchtkwaliteit in werking getreden, waarmee de hoofdlijnen voor regelgeving rondom luchtkwaliteitseisen zijn beschreven in de Wet milieubeheer (Wm, hoofdstuk 5). Artikel 5.16 Wm (lid 1) geeft weer, onder welke voorwaarden bestuursorganen bepaalde bevoegdheden (uit lid 2) mogen uitoefenen. Als aan minimaal één van de volgende voorwaarden wordt voldaan, vormen luchtkwaliteitseisen in beginsel geen belemmering voor het uitoefenen van de bevoegdheid:

• er is geen sprake van een feitelijke of dreigende overschrijding van een grenswaarde;
• een project leidt – al dan niet per saldo – niet tot een verslechtering van de luchtkwaliteit;
• een project draagt 'niet in betekenende mate' (NIBM) bij aan de luchtverontreiniging;
• een project past binnen het NSL (Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit), of binnen een regionaal programma van maatregelen.

Hoofdstuk 5 van de Wet Milieubeheer maakt onderscheid tussen projecten die 'Niet in betekenende mate' (NIBM) en 'In betekenende mate' (IBM) bijdragen aan de uitstoot van luchtverontreinigende stoffen. In de regeling NIBM is een lijst met categorieën van gevallen opgenomen die NIBM zijn. Deze NIBM-projecten kunnen zonder toetsing aan de grenswaarden voor het aspect luchtkwaliteit uitgevoerd worden. Als een project ervoor zorgt dat de concentratie fijn stof of CO2 met meer dan 3% van de grenswaarde verhoogd, draagt het project in betekenende mate bij aan luchtvervuiling en dient er een luchtkwaliteitsonderzoek uitgevoerd te worden. Deze regel komt voort uit het NSL. Deze 3%-grens is voor een aantal categorieën projecten in een ministeriële regeling omgezet in getalsmatige grenzen, waaronder voor woningbouw: 1.500 woningen netto bij 1 ontsluitingsweg, 3.000 woningen bij 2 ontsluitingswegen.

4.4.2 Beoordeling

Het planvoornemen betreft het planologisch-juridisch mogelijk maken van woningbouw. Het planvoornemen behoort vanwege de relatief beperkte omvang automatisch tot de categorie van gevallen die niet in betekenende mate bijdragen aan luchtverontreiniging. Een toets aan de 3%-grens (bijdrage aan de jaargemiddelde norm voor fijnstof en stikstofdioxide) kan derhalve achterwege blijven. De blootstelling aan luchtverontreiniging dient echter wel in kaart te worden gebracht en te worden getoetst aan de hierbij gestelde eisen.

Uitsnede kaart monitoringstool met rekenpunt en plangebied

Middels de NSL-Monitoringstool zijn de jaargemiddelde concentraties NO2, PM10 en PM2,5 ter plaatse van het plangebied voor de jaren 2020 en 2030 bepaald. Het meest nabij gelegen rekenpunt is het rekenpunt nabij Meijelseweg 13 (100 meter vanaf het plangebied). De concentraties en een grafische weergave hiervan zijn in de navolgende figuren opgenomen. Uit de controle blijkt dat de jaargemiddelde grenswaarden voor NO2, PM10 en PM2,5 voor de jaren 2020 en 2030 niet worden overschreden.

Tabel: jaargemiddelde concentraties NO2, PM10, PM2.5 in µg/m3 rekenpunt Meijelseweg 13

Het aspect luchtkwaliteit vormt daarmee geen belemmering voor onderhavig planvoornemen.

4.5.1 Algemeen

Op basis van de Wet geurhinder en veehouderij dient het aspect geurhinder, afkomstig van omliggende veehouderijen, te worden afgewogen ter toetsing van planontwikkelingen. Geur kan hinder veroorzaken in de leefomgeving. Wanneer deze hinder inderdaad ondervonden wordt, kan dit zelfs invloed hebben op de gezondheid. Het is derhalve zaak geurhinder zoveel mogelijk te beperken, door regels te stellen aan de uitstoot van geuremissies en afstanden ten opzichte van geurgevoelige objecten. Gezien het vigerende beleid is het belangrijk onderscheid te maken tussen geurhinder uit de agrarische sector en industriële geurhinder (geurhinder van bedrijven die niet behoren tot de agrarische sector).

Het geurbeleid voor bedrijven in de agrarische sector is bepaald in de Wet geurhinder en veehouderij en de bijbehorende Regeling geurhinder en veehouderij. In deze wet worden normen gesteld voor de geurbelasting die een veehouderij (het dierenverblijf, niet de opslag van bijproducten e.d.) mag veroorzaken op een geurgevoelig object. Deze belasting wordt berekend en getoetst aan de hand van een verspreidingsmodel (V-stacks model). Dit geldt echter alleen voor dieren waarvoor geuremissiefactoren zijn opgenomen in de Regeling geurhinder en veehouderij. Voor dieren zonder emissiefactor gelden minimaal aan te houden afstanden.

4.5.2 Beoordeling

Voor het vast te stellen wijzigingsplan is het van belang te onderbouwen dat er sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat ter plaatste van de beoogde ontwikkeling (toets op een goede ruimtelijke ordening o.b.v. van de kans op hinder vanwege geur uit stallen van de omliggende veehouderijen) en dat de rechten van de omliggende veehouders voldoende gerespecteerd worden (de zogenaamde toets om de omgekeerde werking).

Toets t.a.v. het woon- en leefklimaat

De gemeente Asten heeft een geurverordening vastgesteld waarin normen zijn opgenomen voor de voorgrondbelasting. Deze normen gelden in beginsel alleen voor de beoordeling van een aanvraag omgevingsvergunning, als een veehouderij zich wil vestigen of als een veehouderij wil uitbreiden. Het gaat dan dus over de relatie tussen een bestaand geurgevoelig object en een ontwikkeling van de veehouderij. Dit heet ook wel de 'directe werking' of 'directe norm'. De gemeente heeft echter geen beleidsregel o.i.d. vastgesteld waarin is ingegaan op de wijze waarop de achtergrondbelasting (dus de geurbelasting van meerdere veehouderijen samen) beoordeeld moet worden bij het nemen van ruimtelijke besluiten. De gemeente heeft in haar geurverordening geen normen heeft opgenomen voor de achtergrondbelasting als toets voor een woon- en leefklimaat. Het bevoegd gezag kan de afweging maken in het kader van de onderhavige ruimtelijke procedure.

Uit het geuronderzoek van Pouderoyen Tonnaer (Bijlage 3) blijkt dat de ter plaatste van het plangebied sprake is van een achtergrondbelasting tussen de 9,7 en 10,6 Ou, wat in het kader van de beoordeling van het woon- en leefklimaat in de handreiking bij de Wet geurhinder en veehouderij is aangeduid als redelijk goed. In dit geuronderzoek is rekening gehouden met de bijgestelde (actuele) geuremissiefactoren, met name die voor de gecombineerde luchtwassers. De indicatieve achtergrondbelasting is berekend op basis van alle vergunde geuremissies van veehouderijen binnen 3 km van het plangebied. Het bronnenbestand is toegevoegd als bijlage bij het geurrapport.

In het gemeentelijk onderzoek dat is uitgevoerd ten behoeve van de besluitvorming over de gemeentelijke geurverordening van Asten in 2016 (gebiedsvisie t.b.v. de geurverordening, 5 juli 2016), zijn als streefwaarden voor een acceptabele achtergrondbelasting 10 en 20 Ou aangemerkt respectievelijk voor woonkernen en voor het buitengebied. In het plangebied is sprake van een deels lagere dan 10 Ou achtergrondbelasting en deels hogere dan 10 Ou achtergrondbelasting. Een hogere achtergrondbelasting dan 10 ouE/m3 is in het kader van de planontwikkeling fase 3 aanvaardbaar. Vanwege de regels en normen die gelden t.a.v. de geurhinder (gemeentelijke geurnormen met betrekking tot de achtergrondbelasting, provinciale normen m.b.t. achtergrondbelasting) in combinatie met het geldende bestemmingsplan buitengebied van de gemeente Asten, kan een verdere toename van de geurbelasting door ontwikkeling/vergroting van de omliggende veehouderijen worden uitgesloten. Zie hiervoor o.a. de geurgebiedsvisie Wet geurhinder en veehouderij gemeente Asten 2016 en de aanscherping van de gemeentelijke geurnormen door de gemeenteraad van Asten. Op basis van de prognose uit de geurgebiedsvisie 2016 wordt een daling van de geurbelasting verwacht.

Daarnaast blijkt uit het uitgevoerde onderzoek dat bij de omliggende veehouderijen sprake is van een overschrijding van de voorgrondnorm (individuele geurbelasting) uit de gemeentelijke geurverordening en/of een overschrijding van de cumulatieve nomen uit de provinciale (interim) omgevingsverordening. Vergroting van veehouderijen zal vanwege de overschrijding van geurnormen gepaard moeten gaan met een gelijkblijvende of afnemende geurbelasting op voor geurhinder gevoelige objecten.  Ook eisen m.b.t. de maximale emissie van ammoniak per dierplaats (landelijke en provinciale eisen) en het beschermingsregime van de nabijgelegen Natura2000-gebieden, leiden er toe dat dat emissies uit veehouderijen in de loop van de tijd zullen afnemen. Dit zal zeer waarschijnlijk ook gepaard gaan met een afname van de geurbelasting.

In het geuronderzoek is tevens de situatie in de nabije toekomst in het kader van achtergrondbelasting in beeld gebracht, gebaseerd op actuele informatie over stoppende veehouders. Uit deze analyse  blijkt dat in de nabije toekomst op basis van concrete aanvragen de geuremissie op 2 bedrijven afneemt. De achtergrond geurbelasting zal als gevolg van deze 2 concrete gevallen dalen. Voor het plangebied geldt dat achtergrondbelasting dan uitkomt op tussen 9,5 en 10,4 Ou. Een verdere afname van de achtergrondbelasting is dan ook aannemelijk.

De achtergrondbelasting (cumulatieve geurbelasting t.g.v. geur uit stallen van veehouderijen binnen 2 km van het plangebied) vormt daarom geen belemmering voor de voorgenomen ontwikkeling. Er is sprake van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat.

Toets op de omgekeerde werking

De gemeente Asten heeft in afwijking van de wettelijke normen in de Wet geurhinder en veehouderij (Wgv) afwijkende voorgrondnormen vastgesteld in een gemeentelijke geurverordening. Voor het plangebied geldt de gemeentelijke voorgrondnorm van 5 OU. Aanvragen om een omgevingsvergunning van een veehouderij moeten getoetst worden aan de op dat moment geldende geurverordening en gemeentelijke voorgrondnorm. Zonder wijziging van de geurverordening geldt voor de woningen binnen het plangebied een voorgrondnorm van 5 Ou. Als de gemeente de woningen binnen het plangebied dezelfde bescherming tegen geurhinder wil geven als de woonkern Heusden dan zal daarvoor eerst de geurverordening gewijzigd moeten worden en gemotiveerd moeten worden in een geurgebiedsvisie, waarin ook de omgekeerde werking van het wijzigen van de gemeentelijke voorgrondnorm en mogelijke nadeelcompensatie onderzocht moet worden. Zolang geen nieuwe geurverordening is vastgesteld moet de gemeente ter plaatse van woningen in het plangebied toetsen aan de gemeentelijke voorgrondnorm van 5 OU.

De maximale voorgrondbelasting op de buitengrenzen van het plangebied is voor alle omliggende veehouderijen lager dan 5 Ou. Er is geen overlap van de 5 Ou contouren van omliggende veehouderijen met het plangebied. Het planvoornemen leidt niet tot aantasting van bestaande rechten van omliggende veehouderijen, omdat bestaande voor geurhinder gevoelige objecten (gelegen in het buitengebied of de bestaande bebouwde kom van Heusen) sterker bepalend zijn.

Bij ruimtelijke procedures t.a.v. uitbreiding van veehouderijen gelden rechtstreeks (direct) werkende provinciale regels voor veehouderijen ten aanzien van de achtergrondbelasting. Deze regels hebben tot doel de maximale cumulatieve geurbelasting ten gevolge van veehouderijen te beperken tot maximaal 12% en maximaal 20% in het buitengebied. Indien blijkt dat de achtergrondbelasting hoger is, moet de veehouderij om te kunnen ontwikkelen maatregelen treffen die tot een daling leiden van de achtergrondbelasting, welke ten minste de eigen bijdrage aan de overschrijding van de achtergrondbelasting compenseert. Dit zijn direct werkende regels voor veehouderijen die willen ontwikkelen.

Er hoeft bij ruimtelijke besluiten voor woningbouw niet getoetst te worden aan deze rechtstreeks werkende regels voor veehouderijen in de provinciale verordening, dus ook niet ten aanzien van de omgekeerde werking. Voor het wijzigingsplan moet beoordeeld worden of sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat ten aanzien van onder andere de geurbelasting door veehouderijen. De gemeente Asten heeft in de geurgebiedsvisie van 5 juli 2016 streefwaarden opgenomen om de achtergrondbelasting te beoordelen in het kader van de beoordeling van de milieukwaliteit voor woonkernen en het buitengebied. De gemeenteraad heeft deze waarden niet in een beleidsregel bekrachtigd, maar deze worden als leidraad voor de beoordeling van de achtergrondbelasting in relatie tot een aanvaardbaar woon- en leefklimaat gehanteerd. Deze leidraad wordt ook gebruikt bij ruimtelijke besluiten voor ontwikkeling van veehouderijen. Dat een veehouderij die wil ontwikkelen ook moet voldoen aan provinciale rechtstreeks werkende regels voor veehouderijen doet hier niets aan af.

Betekenis voor de voorgenomen ontwikkeling

Uit het uitgevoerde geuronderzoek blijkt dat het planvoornemen niet leidt tot extra beperkingen voor de ontwikkeling van veehouderijen in de omgeving. De achtergrondbelasting t.g.v. geur uit stallen van omliggende veehouderijen is voor een deel van het plangebied hoger dan de streefwaarde die is gehanteerd in het onderzoek t.b.v. de gemeentelijke geurverordening (de gemeente hanteert als leidraad de waarden voor de achtergrondbelasting i.r.t. een aanvaardbaar woon- en leefklimaat die vastgesteld zijn in de geurgebiedsvisie t.b.v. de gemeente geurverordening van 2016). In het kader van de beoordeling van het woon- en leefklimaat in de handreiking bij de Wet geurhinder en veehouderij is dit aangeduid als redelijk goed. Vanwege het belang van de voorgenomen ontwikkeling voor de volkshuisvesting, omdat er slechts sprake is van een beperkte overschrijding van de streefwaarde en omdat het zeer aannemelijk is dat de cumulatieve geurbelasting verder zal afnemen, is de achtergrondbelasting geur aan te merken als aanvaardbaar. Geur uit stallen van omliggende veehouderijen vormt dus geen belemmering voor het vaststellen van het bestemmingsplan.

4.6.1 Algemeen

In de bijlage bij deze toelichting is een rapportage opgenomen (Bijlage 6) met een beoordeling van de gezondheidseffecten door endotoxinen uit veehouderijen en door geitenhouderijen. In deze paragraaf worden de belangrijkste bevindingen toegelicht. Ten gevolge van geur, luchtkwaliteit en geluid kunnen ook gezondheidseffecten optreden, echter deze milieu-aspecten worden in afzonderlijke paragrafen al toegelicht.

4.6.2 Onderzoeken veehouderij en gezondheid omwonenden (VGO)

Het RIVM, Wageningen UR, IRAS en NIVEL hebben gezamenlijk het onderzoek "Veehouderij en Gezondheid van Omwonenden" (VGO I) uitgevoerd en in juli 2016 zijn de resultaten van dit onderzoek bekend gemaakt. In het VGO I is onderzocht of het wonen in de buurt van veehouderijen effect kan hebben op de gezondheid van de omwonenden. Aangetoond is dat mensen die rondom veehouderijen wonen minder astma en allergieën hebben, maar een verminderde longfunctie kunnen hebben.

In het vervolgonderzoek "Veehouderij en gezondheid omwonenden (aanvullende studies)" (VGO II) van juni 2017 worden de resultaten uit het VGO I bevestigd en een statistisch significante relatie gevonden tussen het wonen nabij een geitenhouderij (variërend van 1,5 tot 2 kilometer) en een verhoogd risico op het krijgen van longontsteking. Er zijn sterke aanwijzingen dat de emissies van fijnstof en endotoxine door pluimveehouderijen een rol spelen bij dit verhoogde risico.

Op 22 oktober 2018 is het deelrapport 'Longontsteking in de nabijheid van geiten- en pluimveehouderijen; actualisering van gegevens uit huisartsenpraktijken 2014-2016' aan de Tweede kamer aangeboden. De resultaten wijzen op een associatie tussen het wonen in nabijheid van een geitenhouderij en een verhoogd risico op longontsteking. Ten aanzien van pluimvee en andere diersoorten zijn geen consistente verbanden gevonden met longontsteking. Vanwege de onduidelijkheid rondom de causaliteit heeft het Ministerie van LNV opdracht gegeven tot deelonderzoeken (VGO III). Door de Covid-19 pandemie zijn de deelonderzoeken naar de gezondheidsrisico's van geitenhouderijen vertraagd. Deze onderzoeken zijn niet voor eind 2024 afgerond.

4.6.3 Endotoxinen

Tegelijk met het VGO-rapport is in juli 2016 het rapport 'Emissies van endotoxinen uit de veehouderij (fase 3a)' bekend gemaakt. Vooruitlopend op de ontwikkeling van een landelijk toetsingskader heeft het Ondersteuningsteam Veehouderij en Volksgezondheid de 'Notitie Handelingsperspectieven Veehouderij en Volksgezondheid: Endotoxine toetsingskader 1.0' (Toetsingskader endotoxinen) opgesteld. Uitgangspunt van het toetsingskader is de advieswaarde van de Gezondheidsraad van 30 EU/m3 voor endotoxinen. In het toetsingskader zijn afstanden bepaald die een te hoge blootstelling aan endotoxinen zullen voorkomen. Voor vleeskuikens, legkippen en vleesvarkens zijn afstandsgrafieken opgesteld, aan de hand waarvan op basis van de fijnstofemissie in kilogrammen per jaar kan worden bepaald welke afstand tot gevoelige objecten moet worden aangehouden. Naast de individuele contouren per bedrijf moet ook de cumulatie met andere bedrijven in de omgeving betrokken worden in de beoordeling. In het toetsingskader is niet voorzien in een berekeningswijze voor cumulatie, zodat uitgegaan moet worden van een kwalitatieve beoordeling.

Endotoxinen risicocontouren veehouderijen en indicatieve cumulatieve contouren (o.b.v. vergund PM10)

Betekenis voor de voorgenomen ontwikkeling

Het plangebied ligt op ruime afstand van de individuele en indicatieve cumulatieve endotoxine- risicocontouren van veehouderijen. Geconcludeerd wordt dat ter plaatse van het plangebied geen sprake is van gezondheidsrisico's ten gevolge van endotoxinen. Het aspect endotoxinen vormt geen belemmering voor de beoogde planontwikkeling en omgekeerd ook niet voor de veehouderijen in de omgeving.

4.6.4 Geitenhouderijen

Op circa 735 meter vanaf het plangebied ligt het bestemmingsvlak van geitenhouderij Jannekes Hoeve aan de Polderweg 53. Uit de VGO-onderzoeken volgt dat binnen 1,5 tot 2 km van een geitenhouderij sprake is van een verhoogd risico op longontsteking, dat groter wordt naarmate de afstand tot de geitenhouderij kleiner wordt. Waarom iemand longontsteking krijgt is van veel factoren afhankelijk en er is nog te weinig bekend over de betekenis van geitenhouderijen nabij woningen. Het is niet mogelijk één veilige afstand tot deze geitenhouderij aan te geven. De Gezondheidsraad geeft aan dat hiervoor geen wetenschappelijke onderbouwing is. Zodra de onderzoeken duidelijkheid geven over de oorzaak van de extra gezondheidsrisico's bij geitenhouderijen kunnen specifieke maatregelen worden ingezet om het risico voor omwonenden te doen verminderen. Naar verwachting zijn de verschillende deelonderzoeken pas eind 2024 afgerond. Het onderzoek VGOIII geeft risicofactoren voor de afstand in stappen van 500 meter. Hieruit kan afgeleid worden dat buiten een afstand van 500 meter een sterke daling optreedt van het risico, die afvlakt op grotere afstand van een geitenhouderij.

Provinciale Staten van Noord-Brabant hebben als voorzorgsmaatregel besloten tot een bouwstop voor de geitenhouderij. De provincie is voornemens dit te verlengen tot de deelonderzoeken van VGOIII afgerond zijn (naar verwachting pas eind 2024). Het instellen van een bouwstop is een proportionele maatregel, maar een verbod op nieuwbouw van woningen in, met name de bebouwde kom en kernrandzones, binnen 2 km van een geitenbedrijf kan als niet-proportioneel worden aangemerkt. Als uit nieuwe (deel)onderzoeken zou blijken dat de gezondheidsrisico's groter zijn dan nu bekend is, zal een sanering van het geitenbedrijf eerder een proportionele maatregel zijn dan de sanering van (bestaande) woningen in de omgeving van het geitenbedrijf zoals in de bebouwde kom en kernrandzone van Heusden.

Geitenhouderijen zijn geen grote bronnen van emissies van fijn stof (PM10). Uit imissieberekeningen die de GGD heeft uitgevoerd blijkt dat de concentratie fijn stof binnen de eerste 200-300 meter al daalt tot het achtergrondniveau. De bijdrage van de geitenhouderij aan de fijn stof achtergrondconcentratie ter plaatse van het plangebied is, gezien de afstand van 735 meter en aanwezigheid van bestaande woningen tussen de geitenhouderij en het plangebied, te beschouwen als verwaarloosbaar.

Besmetting met Q-koorts vanuit een geitenbedrijf is door verplicht vaccineren en andere wettelijke verplichtingen binnen de geitenhouderij onwaarschijnlijk geworden. Q-koorts vormt geen (verhoogd) gezondheidsrisico voor omwonenden.

Bij ruimtelijke besluiten – moet altijd worden afgewogen of er sprake is van een 'goede ruimtelijke ordening'. Eén van de leidende principes van een goede ruimtelijke ordening is dat een aanvaardbaar woon- en leefklimaat geborgd moet zijn. Het is aan het gemeentebestuur om bij de besluitvorming over ruimtelijke plannen een belangenafweging te maken (deze insteek staat verwoord in de memo “Verordening ruimte Noord-Brabant en geitenhouderijen”, opgesteld door het Ondersteuningsteam Veehouderij en Volksgezondheid in opdracht van het BPO speerpunt Veehouderij, gepubliceerd op 17 oktober 2017).

Betekenis voor de voorgenomen ontwikkeling

Het aantal blootgestelden binnen 2 km van een geitenhouderij neemt door het woningbouwplan toe. Uit het VGO III onderzoek blijkt dat buiten een straal van 500 meter van een geitenhouderij aanzienlijk minder extra risico bestaat dan daarbinnen. De deelonderzoeken van VGO III naar geitenhouderijen zijn vanwege de Covid-pandemie dusdanig vertraagd (geen resultaten voor eind 2024) dat het uit voorzorg op slot houden van de mogelijkheden voor woningbouw op deze planlocatie de woningbouwbehoefte onevenredig in de weg staat. Het is aan het gemeentebestuur om bij de besluitvorming over het bestemmingsplan een belangenafweging te maken ten aanzien van de geitenhouderij in relatie tot woningbouw.

Gelet op de afstand tot een geitenhouderij van circa 735 m, de ligging van het plangebied en de beperkte omvang is de verhoging van het risico op longontsteking door de toename van het aantal mensen dat blootgesteld wordt ten gevolge van het woningbouwplan relatief klein. Het bestemmingsplan biedt geen planologisch kader voor kwetsbare groepen. Verder zijn er geen andere verhoogde gezondheidsrisico's voor het plangebied door geitenhouderij. Door het provinciale verbod op uitbreiding en oprichting van geitenhouderijen is een toename van het blootstellingsrisico in het plangebied door bedrijfsontwikkeling van geitenhouderijen in ieder geval niet mogelijk.

Daarnaast is er sprake van een woningbouwopgave. Het kunnen blijven wonen in de eigen omgeving wordt ook als een belangrijk onderdeel van positieve gezondheid gezien. Een verbod op woningbouw binnen 2 km van een geitenbedrijf kan, zeker in aansluiting met bestaande woningen / woonwijken, als niet-proportioneel aangemerkt worden. Als uit nieuwe onderzoeken zou blijken dat de gezondheidsrisico's groter zijn dan nu bekend is, zal een sanering van het geitenbedrijf eerder een proportionele maatregel zijn dan de sanering van (bestaande) woningen in de omgeving van het geitenbedrijf.

4.7.1 Algemeen

In de landelijke regelgeving zijn kwaliteitseisen en normen op het gebied van externe veiligheid geformuleerd. Doel is om bepaalde risico's, waaraan burgers in hun leefomgeving worden blootgesteld, tot een aanvaardbaar minimum te beperken. Deze bedoelde risico's hangen vooral samen met:

• activiteiten met gevaarlijke stoffen in inrichtingen;
• transport van gevaarlijke stoffen door buisleidingen;
• transport van gevaarlijke stoffen over de weg, spoor en water.

Het uitgangspunt van wet- en regelgeving en beleid ten aanzien van externe veiligheid is scheiding van kwetsbare functies en risicobronnen, waarmee men het volgende wil bereiken:

• bescherming van personen die zich bevinden in de nabijheid van een risicobron tegen de kans op overlijden ten gevolge van een ongeval met gevaarlijke stoffen of ten gevolge van een ongeval met een vliegtuig op of nabij een luchthaven;
• bescherming van de samenleving tegen het ontwrichtende effect van een dergelijk ongeval met een groot aantal slachtoffers.

Voor de eerste doelstelling is het begrip plaatsgebonden risico (PR) van belang. De norm voor het plaatsgebonden risico is 10-6, die als een contour om een risicovolle inrichting en aan weerszijden langs een transportroute of buisleiding ligt. Binnen die contour zijn ingevolge het Besluit externe veiligheid inrichtingen milieubeheer (BEVI) geen nieuwe kwetsbare objecten toegestaan. Voor beperkt kwetsbare objecten als bedoeld in het BEVI geldt die norm als richtwaarde. Een soortgelijke normstelling en systematiek geldt voor transport van gevaarlijke stoffen over wegen, spoorwegen en binnenwateren en via buisleidingen.

Bij de realisatie van de tweede doelstelling staat het begrip groepsrisico (GR) centraal. Het groepsrisico beschrijft de kans dat een groep van 10 of meer personen gelijktijdig komt te overlijden ten gevolge van een ongeval met gevaarlijke stoffen. Het groepsrisico geeft een indicatie van de maatschappelijke ontwrichting in geval van een ramp. Het groepsrisico wordt uitgedrukt in een grafiek, waarin de kans op overlijden van een bepaalde groep (bijvoorbeeld 10, 100 of 1000 personen) wordt afgezet tegen de kans daarop. Voor het groepsrisico geldt geen norm maar wel een oriënterende waarde, die als ijkpunt geldt bij het zoeken naar maatschappelijk aanvaardbare grenzen.

Op grond van artikel 13 BEVI dient het bevoegd gezag bij nieuwe ruimtelijke plannen die nieuwe (kwetsbare) objecten mogelijk maken een verantwoording van het groepsrisico uit te voeren. Een soortgelijke regeling geldt voor transport van gevaarlijke stoffen over wegen, spoorwegen en binnenwateren en via buisleidingen op basis van respectievelijk het Besluit externe veiligheid transportroutes (BEVT) en het Besluit externe veiligheid buisleidingen (BEVB).

4.7.2 Beoordeling

In de directe omgeving van het bedrijventerrein zijn geen bronnen in de zin van het Besluit Externe Veiligheid Inrichtingen (BEVI) aanwezig. Op grotere afstand zijn wel enkele bedrijven met dergelijke bronnen aanwezig. De risicocontouren hiervan beperken zich echter tot de grens van de desbetreffende bedrijfspercelen en zijn derhalve niet van invloed op het plangebied.

Transport van gevaarlijke stoffen over één van de wegen of wateren door en/of langs het plangebied vindt niet plaats.

Transport van gevaarlijke stoffen via buisleidingen door en/of langs het plangebied vindt niet plaats. De meest nabij gelegen buisleiding betreft een hogedruk aardgastransportleiding van de Gasunie langs de Zuid-Willemsvaart, op ca. 2 km afstand van het plangebied. Gelet op deze afstand vormt de aanwezigheid van deze buisleiding geen belemmering voor het planvoornemen.

4.8.1 Algemeen

Het Nationaal Waterplan 2016-2021 heeft de status van een structuurvisie en is de opvolger van het Nationaal Waterplan 2009-2015. Met dit Nationaal Waterplan zet het Rijk een volgende ambitieuze stap in het robuust en toekomstgericht inrichten van ons watersysteem, gericht op een goede bescherming tegen overstromingen, het voorkomen van wateroverlast en droogte en het bereiken van een goede waterkwaliteit en een gezond ecosysteem als basis voor welzijn en welvaart.

Het Rijk streeft naar een integrale benadering, door natuur, scheepvaart, landbouw, energie, wonen, recreatie, cultureel erfgoed en economie (inclusief verdienvermogen) zo veel mogelijk in samenhang met de wateropgaven te ontwikkelen.

De ambitie is dat overheden, bedrijven en burgers zich in 2021 meer bewust zijn van de kansen en bedreigingen van het water in hun omgeving. Iedereen neemt zijn eigen verantwoordelijkheid om samen te komen tot een waterrobuuste ruimtelijke inrichting, het beperken van overlast en rampen en het verstandig handelen in extreme situaties.

De Waterwet regelt de leggerplicht voor alle waterstaatswerken. Om goed te functioneren moeten waterstaatswerken voldoen aan de norm uit de legger. De eerste Legger rijkswaterstaatswerken is vastgesteld in 2012. In oktober 2014 is de Legger geactualiseerd. De Legger bestaat uit een formeel besluit en digitale geografische datasystemen. Beheerders, vergunningverleners en toezichthouders zijn de vaste gebruikers van deze Legger, maar de Legger is voor iedereen toegankelijk. In Asten geldt de legger voor de Zuid-Willemsvaart.

Op regionaal niveau is de provincie verantwoordelijk voor het beleidsveld water. Vigerend is het Provinciaal Milieu- en Waterplan (PMWP) 2016-2021. Het PMWP is een kaderstellende nota die op hoofdlijnen weergeeft wat de beleidsdoelen en voorgestelde aanpak zijn. De doelen van het PMWP zijn:

• Voldoende water voor mens, plant en dier
• Schone en gezonde leefomgeving (bodem, water en lucht)
• Bescherming van Brabant tegen overstromingen en externe risico’s
• Verduurzaming van onze grondstoffen-, energie- en voedselvoorziening

In het Waterbeheerplan 2016 - 2021 ‘Werken met water voor nu en later’ staan de doelen van waterschap Aa en Maas beschreven en hoe zij die doelstellingen gaan halen. De doelen en maatregelen waar het waterschap voor staat en gaat, zijn onderverdeeld in vier programma’s:

• Veilig en bewoonbaar beheergebied: bij dit programma gaat het er om het beheergebied zo goed mogelijk te beschermen tegen overstromingen van de Maas en het regionale watersysteem. Goede dijken om overstromingen vanuit de Maas te voorkomen. Voldoende ruimte voor water om overlast uit het regionale systeem te beperken en een goede calamiteitenorganisatie om als er toch problemen dreigen te ontstaan, zo adequaat mogelijk te kunnen handelen;
• Voldoende water en robuust watersysteem: dit programma gaat over het zorgen voor een adequate en duurzame watervoorziening in het beheergebied van het waterschap voor de diverse gebruiksfuncties in hun onderlinge samenhang. Dit doet het waterschap door het optimale peil en debiet na te streven in beken, kanalen, sloten én in de ondergrond (voorraadbeheer). Droogteperioden hebben daardoor nu en in de toekomst een zo kort en klein mogelijke impact;
• Gezond en natuurlijk water: dit programma gaat in op alle activiteiten van het waterschap die bijdragen aan het bereiken van de doelstellingen op het gebied van gezond en natuurlijk water. Ingegaan wordt op hoe toegewerkt wordt naar een watersysteem met een goede waterkwaliteit, dat ecologisch goed functioneert en waar de inwoners en bezoekers van het beheergebied van kunnen genieten;
• Schoon water: dit programma gaat over de doelen en activiteiten met betrekking tot de afvalwaterketen met daarbinnen een centrale plek voor het zuiveren van afvalwater. Het programma vertoont een grote samenhang met het programma gezond en natuurlijk water. Immers, transporteren en zuiveren van afvalwater is een belangrijke activiteit om tot een gezond en natuurlijk watersysteem te komen

De Keur Waterschap Aa en Maas 2015 is een aanvulling op regels uit de Waterwet en is van toepassing op de rivieren, beken, sloten, grondwater en waterkeringen die in beheer zijn bij het waterschap, maar ook op alle sloten en watergangen die eigendom zijn van anderen (o.a. gemeenten, agrariërs en tuinders). De voorschriften in de Waterwet en de Keur geven aan wat wel en niet mag en welke plichten er zijn. Denk aan activiteiten zoals het lozen in oppervlaktewater, het onttrekken van grondwater, het dempen van een sloot of het plaatsen van een duiker of brug.

Net zoals het Rijk heeft ook het waterschap een legger vastgesteld. De legger geeft het waterschap én derden een overzicht van:

• Alle aanwezige waterlopen (sloten) en waterkeringen (dijken) inclusief kunstwerken (bijv. stuwen, bruggen, etc.)
• Wie verantwoordelijk is voor het beheer en onderhoud van sloten en kunstwerken. Dat betekent dat het gaat om de beheertaken en onderhoudsplichten van het waterschap en om de onderhoudsplichten van derden waarop het waterschap toezicht uitoefent
• Waar de beschermingszone ligt, die noodzakelijk is voor het waterschap om haar beheerstaken te kunnen uitvoeren. Op deze beschermingszone zijn verbodsbepalingen, volgens de keur, van toepassing. Ook is de legger een naslagwerk ten aanzien van waterstaatswerken.

De legger wordt jaarlijks geüpdatet, omdat het watersysteem en de kunstwerken aan verandering onderhevig zijn. Bijvoorbeeld door het afgeven van vergunningen of veranderingen die voortkomen uit projecten.

De watertoets bij ruimtelijke ontwikkelingen, waaronder ver- en nieuwbouwplannen vallen, bewaakt de waterkwaliteit en waterkwantiteit. Het doel van een watertoets is de waterbelangen evenwichtig laten meewegen in het planvormingsproces.

Hierbij wordt een veilig, gezond en duurzaam watersysteem nagestreefd. Het waterschap hanteert een aantal uitgangspunten bij de watertoets. De desbetreffende uitgangspunten zijn hieronder weergegeven:

• Voorkomen van vervuiling
• Wateroverlastvrij bestemmen
• Hydrologisch neutraal ontwikkelen (HNO)
• Vuil water en hemelwater scheiden
• Doorlopen van afwegingsstappen hergebruik > infiltratie > buffering > afvoer
• Waterschapsbelangen
• Meervoudig ruimtegebruik
• Water als kans

Het beleid van de gemeente Asten sluit aan op het landelijke-, provinciale- en waterschapsbeleid en is weergegeven in het Gemeentelijk RioleringsPlan (GRP) 2018-2020. Via dit GRP geeft de gemeente invulling aan de zorgplichten voor afvalwater, hemelwater en grondwater.

• Afvalwater: voor de afvalwaterzorgplicht streeft de gemeente naar een duurzame en doelmatige inzameling en transport van afvalwater. Bij vervanging en herontwikkeling wil de gemeente overgaan tot ontvlechting van hemelwater en afvalwater.
• Hemelwater voor de hemelwaterzorgplicht streeft de gemeente Asten naar een duurzame toekomst en het anticiperen op klimaatverandering. Particulieren zijn in principe zelf verantwoordelijk voor de inzameling en verwerking van hemelwater vanaf hun eigen perceel. Bij nieuwbouw en bij herbouw dient een waterbergingsvoorziening gerealiseerd te worden met een inhoud van 60mm/m2 verhard oppervlak. Bij grootschalige ontwikkelingen gaat de voorkeur uit naar de realisatie van collectieve voorzieningen. Dit maakt het makkelijker om robuuste voorzieningen aan te leggen en verhoogd de handhaafbaarheid.
• Grondwater: de gemeente Asten geeft gehoor aan de grondwaterzorgplicht door binnen de grenzen van doelmatigheid en financiële en technische haalbaarheid maatregelen te treffen om structurele grondwateroverlast te voorkomen of te beperken.

4.8.2 Beoordeling

Voor de waterhuishouding is gekeken naar het totale plan Heusden Oost. Hiervoor is het 'Waterhuishoudkundig plan Heusden-Oost' (Arcadis, 2013) opgesteld. Op basis van dit plan zijn fase 1 en fase 2 gerealiseerd. Ook voor fase 3 blijft dit plan het uitgangspunt voor de waterhuishouding, waarbij wordt gekeken naar de concrete stedenbouwkundige uitwerking van het planvoornemen.

Afvalwater van fase 3 wordt gescheiden afgevoerd naar het rioolgemaal van fase 1 gelegen op de hoek Dreef-Korenveld. Hemelwater wordt geborgen in open waterbergingsvoorzieningen (wadi's), die na een bui weer droogvallen.

Op grond van het beleid van de gemeente Asten en waterschap Aa en Maas dient in het plangebied een waterbergingsvoorziening gerealiseerd te worden die 60 mm neerslag per vierkante meter verhard oppervlak kan bergen.

Voor fase 3 gelden de volgende oppervlaktes (m2) op basis van het stedenbouwkundige plan voor deze fase:

In totaal dient er op grond van de geprojecteerde verharding van fase 3 (16.724 m2) een waterbergingsvoorziening van ca. 1005 m3 te worden gerealiseerd. Om dit te realiseren worden de bestaande waterbergingsvoorzieningen (wadi's) die parallel lopen aan de Rogge verlengd richting het zuiden en worden de wadi's in verbinding gesteld met het perceel ten oosten van Snepweg 4 om zo voldoende waterberging te creëren voor het gehele plangebied. Een en ander conform het waterplan voor Heusden Oost dat in fase 1 en 2 nader is uitgewerkt. Dit om de wijk waterrobuuster en klimaatbestendiger te realiseren.

Voor voorgaande fases en de totale ontwikkeling Heusden Oost zijn de oppervlakteverhardingen bepaald. Hierbij is gekeken naar het werkelijk verharde percentage van de percelen in fase 1. Uitgangspunt is dat het dak, de oprit en 25% van de tuin verhard zijn en afwatert naar het hemelwaterriool. De vrijstaande woningen hebben een verhardingspercentage van 50% tot 60%, terwijl de overige kavels uitkomen op een verhardingspercentage van 65%. Veiligheidshalve wordt voor het bepalen van de waterbergingsvoorziening gerekend met een verhardingspercentage van de percelen van 65%. Op basis van dit ontwerp wordt er in Heusden Oost in totaal 48.120m2 verhard oppervlak aangelegd. In fase 1 en 2 is dit in totaal 30.612m2 verhard oppervlak (zie onderstaande tabel). In het waterplan voor Heusden Oost is destijds voor fase 3 rekening gehouden met een verhard oppervlak van 17.509 m3. Op basis van het huidige stedenbouwkundige plan kan worden geconcludeerd dat dit (16.724 m2) passend is binnen destijds gestelde oppervlakte.

Tabel: totale wateropgave Heusden Oost

In het plangebied dient een waterbergingsvoorziening gerealiseerd te worden die 60 mm neerslag per vierkante meter verhard oppervlak kan bergen. In totaal dient er een waterbergingsvoorziening van ca. 2890 m3 gerealiseerd te worden. Voor fase 1 en 2 is eerder rekening gehouden met een waterberging van ca. 1840 m3. Voor fase 3 resteert derhalve op basis van het waterplan een opgave van 1050 m3.

De wateropgave zoals die nu volgt uit het stedenbouwkundige plan voor fase betreft 1005 m3. Daarmee voorziet het waterplan voor de totale ontwikkeling van Heusden Oost met 2890 m3 waterbergingsvoorzieningen in voldoende waterberging.

Voor fase 1 en 2 is het waterplan aangepast, zodat voldoende waterberging kan worden gerealiseerd. De bestaande waterbergingsvoorzieningen (wadi's) van fase 1 zijn naar het zuiden toe uitgebreid. De wadi ten oosten van de Rogge zijn naar het zuiden doorgetrokken. Na de ingebruikname van fase 1 is gebleken dat het water in de wadi's te lang blijft staan. Om dit te voorkomen is er een vertraagde afvoer gerealiseerd op de A-watergang langs de Patrijsweg. De vertraagde afvoer bestaat uit een afvoerbuis met een doorsnede van 4 cm vanuit het hemelwaterriool op de watergang. Ook het principe van de exfiltratieputten bij de woningen wordt losgelaten. Alhoewel dit de belevingswaarde van het water vergroot en eventuele foutaansluitingen op het hemelwaterriool zichtbaar zijn, worden de woningen toch rechtstreeks aangesloten op het hemelwaterriool. Bij toepassing van de exfiltratieputten is het namelijk niet mogelijk om hemelwater in de achtertuin af te voeren naar het hemelwaterriool. Hierdoor is de kans groot dat het hemelwater van de achtertuin wordt aangesloten op het vuilwaterriool, wat niet is toegestaan.

In fase 3 worden de wadi's ten oosten van de Rogge naar het zuiden doorgetrokken. Dit betekent dat in fase 3 de wadi's worden doorgetrokken, zodat er 1 lange wadi ontstaat langs de Rogge. Voor het doortrekken van de wadi's is circa 1670 m2 beschikbaar.

Deze wadi's zullen in verbinding staan met het perceel ten oosten van Snepweg 4 om zo voldoende waterberging te creëren voor het gehele plangebied.

Voor fase 3 geldt dat voor een groot gedeelte van het plangebied sprake is van een GHG van 60-80 cm onder maaiveld. Op basis van de voorziene ruimte binnen het plangebied voor wadi's dient in ieder geval ten oosten van Snepweg 4 een hemelwatervoorziening te worden gerealiseerd. De omvang van deze hemelwatervoorziening is afhankelijk van de technische uitvoering van de wadi's binnen het plangebied. Bij een diepte van 30 a 50 cm bergingscapaciteit in de wadi's kan binnen het plangebied 500 a 840 m3 worden geborgen. Daarmee resteert een wateropgave tussen 175 a 505 m3 ten oosten van Snepweg 4. Het perceel ten oosten van Snepweg 4 is ruim 1,5 ha. Daarmee is voldoende ruimte beschikbaar voor de waterberging van heusden Oost fase 3. De hemelwatervoorziening zal nog nader worden uitgewerkt tijdens de civieltechnische uitwerking van het plan.

Uit het voorgaande kan worden geconcludeerd dat het planvoornemen niet leidt tot waterproblemen en dat het kan worden voldaan aan de bergingsopgave.

4.9.1 Algemeen

De Monumentenwet 1988 is per 1 juli 2016 vervallen. Een deel van de wet is op deze datum overgegaan naar de Erfgoedwet. De Erfgoedwet bundelt en wijzigt een aantal wetten op het terrein van cultureel erfgoed. De kern van deze wet is dat wanneer de bodem wordt verstoord, de archeologische resten intact moeten blijven. Wanneer dit niet mogelijk is, worden archeologische resten opgegraven en elders bewaard. Daarnaast dient ieder ruimtelijk plan een analyse van de overige cultuurhistorische waarden van het plangebied te bevatten. Voor zover in een plangebied sprake is van erfgoed, dient op grond van het voorgaande dan ook aangegeven te worden op welke wijze met deze cultuurhistorische waarden en in de grond aanwezige of te verwachten archeologie rekening wordt gehouden.

4.9.2 Beoordeling

Ter plekke van de planlocatie geldt op grond van het bestemmingsplan 'Asten Archeologie 2012' de dubbelbestemming 'Waarde - geen archeologische waarde'. Deze dubbelbestemming is opgenomen op gronden waar op grond van de archeologische beleidskaart van de gemeente Asten geen archeologische waarden te verwachten zijn. Voor de gebieden met de aanduiding 'Waarde - geen archeologische waarde' gelden geen nadere regels ten behoeve van de bescherming van archeologische monumenten.

4.10.1 Algemeen

Vanwege artikel 3.6.1, eerste lid, van het Besluit ruimtelijke ordening moet in de toelichting van een ruimtelijk plan een beschrijving worden opgenomen van de wijze waarop met de in het gebied aanwezige cultuurhistorische waarden en in de grond aanwezige of te verwachten monumenten rekening is gehouden. Gemeenten zullen een inventarisatie moeten (laten) maken van alle cultuurhistorische waarden in het plangebied, dus niet alleen van de archeologische waarden. Daarnaast moeten ze aangeven welke conclusies ze daaraan verbinden en op welke wijze ze deze waarden borgen in het kader van het planvoornemen.

4.10.2 Beoordeling

Voor Noord-Brabant is een provinciale Cultuurhistorische Waardenkaart uit 2010 beschikbaar, die in 2016 is herzien.

Uitsnede Cultuurhistorische Waardenkaart Noord-Brabant

Van die kaart kan worden afgeleid dat het plangebied deel uitmaakt van het Cultuurhistorisch Landschap 'De Peelrand'. Regio Peelrand is een zwak golvend dekzandlandschap dat als een hoefijzer rond het voormalige veengebied van de Peel ligt. Dit landschap bestaat uit een ring van middeleeuwse dorpen op enige afstand van het voormalige veengebied van De Peel. Binnen dit gebied ligt een aantal cultuurhistorische landschappen van provinciaal belang.

• Oud zandlandschap bij Stiphout;
• De oude zandontginningen met akkercomplexen;
• beemden;
• broekgebieden;
• De jonge heideontginningen;
• De Zuid-Willemsvaart en het dal van de Aa;
• De Peel-Raamstelling met Defensiekanaal;
• De kloosters.

Op de CHW zijn de Patrijsweg en de Meijelseweg aangeduid als onderdeel van de ‘historische geografie van redelijk hoge waarde’. Het planvoornemen grenst niet direct aan deze wegen en heeft dan ook geen consequenties voor het tracé daarvan. Er zijn verder geen specifieke cultuurhistorische waarden binnen c.q. grenzend aan het plangebied aanwezig. De CHW duidt het plangebied en een groot deel van de omgeving daarvan aan als‘archeologisch landschap’. In de vorige paragraaf is reeds op de mogelijke aanwezigheid van archeologische waarden en de ontbrekende noodzaak van het nu nog uitvoeren van onderzoek ingegaan.

4.11.1 Gebiedsbescherming

De Wet natuurbescherming vormt in Nederland het wettelijke kadervoor zowel de gebiedsbescherming als de soortenbescherming. Bij gebiedsbescherming gaat het om aangewezen natuurgebieden en bij soortenbescherming gaat het om de bescherming van vogels en andere diersoorten en planten.

De Wet natuurbescherming vormt in Nederland het wettelijke kader voor de bescherming van Natura2000-gebieden. De wet bepaalt dat projecten en andere handelingen die de kwaliteit van natuurlijke habitats en de habitats van soorten in een Natura2000-gebied kunnen verslechteren of die een significant verstorend effect kunnen hebben op soorten waarvoor het gebied is aangewezen, niet mogen plaatsvinden zonder vergunning.

Verder moet rekening worden gehouden met het beleid ten aanzien van het Natuurnetwerk Nederland (NNN). De regels met betrekking tot het NNN zijn opgenomen in de provinciale verordening. Ten aanzien van ontwikkelingen binnen het NNN geldt het 'nee, tenzij-principe'.

Beoordeling effecten

Het plangebied is niet gelegen in of nabij het NNN en een Natura2000-gebied. Voor het geldended plan is ook gekeken naar en onderzoek gedaan naarde effecten van het planvoornemen op Natura 2000- gebieden en gebieden, die onderdeel zijn van de ‘Ecologische hoofdstructuur’ (EHS, tegenwoordig Natuurnetwerk Brabant).

De locatie niet gelegen in de directe nabijheid het Natuur Netwerk Nederland dan wel houtopstanden. De meest nabijgelegen gebieden liggen op meer dan 300 meter afstand. De voorgenomen plannen hebben door de relatief grote afstand en de kleinschalige aard van de werkzaamheden geen (significant) negatief effect op de kernkwaliteiten van het NNN. Het plangebied maakt geen onderdeel uit van NNB of overige natuurgebieden of bestemmingen.

Gezien de afstand van ongeveer 3 km tussen het plangebied en het Natura 2000 gebied De Groote Peel in relatie met de aard en omvang van het planvoornemen heeft het planvoornemen gelet op de instandhoudingsdoelstellingen geen direct effect op het Natura 2000 gebied De Groote Peel. Er is geen sprake van verstoring door licht, trilling, optische verstoring of verstoring door mechanische effecten.

Gezien de invulling van het plangebied op basis van het planvoornemen, de afstand van het plangebied ten opzichte van de omliggende Natura 2000-gebieden en de uitspraak van de Raad van State, met betrekking tot het voormalige PAS-beoordelingskader, dient er een stikstofberekening uitgevoerd te worden. In dit kader is door Pouderoyen Tonnaer een stikstofnotitie met berekeningen opgesteld welke is opgenomen als Bijlage 4.

In de stikstofnotitie is onderzocht of er ten gevolge van het aspect stikstof sprake is van significant nadelige effecten voor Natura 2000-gebieden. Er is daarbij gekeken naar zowel de aanlegfase als de gebruiksfase. Uit de stikstofberekeningen uitgevoerd met AERIUS Calculator versie 2020 blijkt dat zowel in de aanlegfase als de gebruiksfase geen sprake is van een toename van stikstofdepositie op stikstofgevoelige habitattypen in Natura2000 gebieden. Op voorhand kunnen negatieve effecten ten gevolge van stikstof voor de instandhoudingsdoelstellingen van Natura 2000-gebieden worden uitgesloten. Een passende beoordeling is niet vereist. Ten aanzien van stikstof is er geen aanleiding een Wnb-vergunning aan te vragen of een verklaring van geen bedenkingen aan te vragen.

4.11.2 Soortenbescherming

De bescherming van plant- en diersoorten is geregeld in de Wet natuurbescherming (Wnb). Om kwetsbare soorten te beschermen bevat de Wnb enkele verbodsbepalingen, zoals het verbod op het doden of verontrusten van dieren, en het beschadigen van voorplantings- of rustplaatsen. Dit houdt concreet in, dat voor bepaalde ruimtelijke ontwikkelingen zoals het verwijderen van bebouwing en beplanting en het bouwen dient te worden vastgesteld of daarin, of in de directe nabijheid beschermde soorten aanwezig zijn.

Bij de voorbereiding van het geldende bestemmingsplan is reeds onderzoek naar de aanwezigheid van beschermde soorten in het plangebied uitgevoerd. Op basis van dit onderzoek is geconcludeerd dat nader onderzoek of een ontheffing niet nodig zijn. In de tussenliggende periode is het plangebied steeds ingezaaid geweest met gras en in gebruik geweest als grasland. Doordat dit grasland met enige regelmaat wordt gemaaid, mag aangenomen worden dat zich ter plaatse geen nieuwe te beschermen soorten hebben gevestigd of ontwikkeld. De conclusie van het onderzoek en onderstaande aanbevelingen zijn derhalve nog steeds actueel.

Beschermde broedvogels kunnen in het gebied voorkomen tussen de aanwezige vegetatie en in de bomen. Daarom is het van groot belang met het broedseizoen van deze beschermde vogelsoorten rekening te houden. Dit betekent dat maatregelen waarbij broedvogels kunnen worden verstoord buiten het broedseizoen moeten plaatsvinden om verstoring te voorkomen. De kans dat er helemaal geen vogels broeden is namelijk klein. LNV geeft als richtlijn voor het broedseizoen de periode half maart tot half juni. Algemeen wordt aangehouden dat het broedseizoen van de meeste vogels loopt van half maart tot half juli. Om rekening te houden met een klein aantal soorten die eerder of later broeden wordt aangeraden tussen half februari en eind augustus géén maatregelen te treffen. Indien besloten wordt ertoe overte gaan om het gebied vóór de broedtijd kaal te maken en vervolgens in de broedtijd door te werken, is het van belang ervoor te waken, dat er zich in de nieuwe kale situatie geen nieuwe broedgevallen voordoen zolang er nog maatregelen moeten worden uitgevoerd. Sluit de aanwezigheid van nesten uit tijdens alle fasen van de werkzaamheden.

Te allen tijde geldt dat er een algemene zorgplicht van toepassing is. Dit houdt in, dat handelingen die niet noodzakelijk zijn met betrekking tot de voorgenomen ingreep en die mogelijk nadelig zijn voor de in en om het plangebied voorkomende flora en fauna, achterwege moet blijven.

4.14.1 Algemeen

In de Wet milieubeheer (Wm) en het bijbehorende Besluit m.e.r. zijn activiteiten genoemd waarvoor een milieueffectrapportage (MER) dient te worden opgesteld. Hierbij wordt onderscheid gemaakt in activiteiten waarvoor een m.e.r.-procedure moet worden doorlopen (m.e.r.-plicht) en activiteiten waarvoor het bevoegd gezag dient te beoordelen of een m.e.r.-procedure al dan niet nodig is (m.e.r.-beoordelingsplicht).

De beoogde ontwikkeling komt in de lijst C van de bijlage van het Besluit m.e.r. niet als activiteit voor. Met betrekking tot de ontwikkeling is in onderdeel D (11.2) van de bijlage van het Besluit milieueffectrapport (Besluit m.e.r.) het volgende opgenomen: "de aanleg, wijziging of uitbreiding van een stedelijk ontwikkelingsproject met inbegrip van de bouw van winkelcentra of parkeerterreinen." De voorgenomen ontwikkeling ligt ver onder de drempelwaarde die is opgenomen in kolom 2, namelijk een oppervlakte van 100 hectare of meer, een aaneengesloten gebied en 2.000 woningen of meer of een bedrijfsvloeroppervlakte van 200.000 m² of meer. Er is voor de activiteit derhalve geen sprake van een m.e.r.-beoordelingsplicht. Er dient wel een vormvrije m.e.r.- beoordeling te worden uitgevoerd.

De wettelijke regeling voor de m.e.r.-beoordeling gaat uit van het principe 'nee, tenzij': een m.e.r.-procedure is alleen nodig als er sprake is van 'belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu'. Op grond van de Wm houdt het bevoegd gezag bij haar besluit rekening met de omstandigheden zoals aangegeven in bijlage III van de EEG-richtlijn milieueffectbeoordeling, te weten:

• Kenmerken van het project;
• Locatie van het project;
• Kenmerken van de potentiële effecten (in samenhang met de eerste twee criteria).

4.14.2 Beoordeling

Ten behoeve van het planvoornemen is een vormvrije m.e.r.- beoordeling uitgevoerd. Daartoe is een aanmeldnotitie m.e.r. opgesteld. Deze is als Bijlage 5 bij deze toelichting toegevoegd.

De effecten van de planontwikkeling zijn nader onderbouwd in hoofdstuk 4 van de toelichting op het wijzigingsplan en bekrachtigd in diverse onderzoeken die onderdeel uitmaken van die toelichting op het wijzigingsplan. Uit de onderzoeken blijkt dat de locatie milieukundig geschikt is om te worden ontwikkeld tot een woongebied. Een goed een woon- en leefklimaat kan binnen de nieuwe woningen worden gerealiseerd. Daarnaast wijzen de onderzoeken uit dat als gevolg van de ontwikkeling sprake is van een acceptabele belasting op de omgeving. De ontwikkeling is derhalve ruimtelijk aanvaardbaar. Geconcludeerd wordt dat de effecten van de planontwikkelingen geen aanleiding geven tot het uitvoeren van een m.e.r.

Op basis van de onderbouwingen in de voorgaande paragrafen mag geconcludeerd worden dat vanuit milieuaspecten geen belemmeringen bestaan tegen het planvoornemen. Ook is het niet noodzakelijk voorwaarden aan de voorziene ontwikkeling te verbinden.

5.2.1 Verbeelding

De verbeelding is een digitale kaart opgebouwd uit (dubbel)bestemmingen (in kleurvlakken) en aanduidingen. De bestemming wordt voornamelijk ingegeven door de gewenste mogelijkheden in het plan met als randvoorwaarde een goede ruimtelijke ordening. De dubbelbestemmingen overlappen bestemmingen en geven eigen aanvullende regels, waarbij sprake is van een rangorde tussen de bestemmingen en de dubbelbestemmingen. Aanduidingen worden ten slotte gebruikt om bepaalde zaken binnen een bestemming of dubbelbestemming nader of specifieker te regelen. Het gaat hierbij om specificaties voor het gebruik of de bouwmogelijkheden. De aanduidingen hebben daardoor juridische betekenis en komen ook altijd in de regels van het bestemmingsplan voor.

De verbeelding moet voldoen aan de landelijke standaarden (SVBP). In deze standaarden zijn afspraken vastgelegd over standaardbestemmingen en de weergave van bestemmingen en aanduidingen (zoals kleurgebruik, lijnen/vlakken, etc.).

5.2.2 Regels

De regels bepalen de gebruiksmogelijkheden van de gronden binnen het plangebied en geven tevens de bouw- en gebruiksmogelijkheden met betrekking tot bouwwerken aan. De regels van het bestemmingsplan Heusden Komgebied 2011, wijziging Heusden Oost fase 3’ zijn opgebouwd conform de door de SVBP2012 voorgeschreven systematiek en zijn gebaseerd op de regels van het geldend bestemmingsplan 'Heusden Komgebied 2011'. De planregels sluiten aan bij de Standaard Vergelijkbare Bestemmingsplannen 2012 (SVBP2012). De regels omvatten inleidende regels, bestemmingsregels, algemene regels, en ten slotte de overgangs- en slotregels.

5.3.1 Inleidende regels

5.3.2 Artikel 1 - begrippen

In dit artikel worden de begrippen gedefinieerd, die in de regels worden gehanteerd voor zover deze begrippen van het 'normale' spraakgebruik afwijken of een specifiek juridische betekenis hebben. Bij de toetsing aan het bestemmingsplan zal moeten worden uitgegaan van de in dit artikel aan de betreffende begrippen toegekende betekenis.

5.3.3 Artikel 2 - wijze van meten

Het onderhavige artikel geeft aan hoe hoogte- en andere maten die bij het bouwen in acht genomen dienen te worden, gemeten moeten worden.

5.3.4 Bestemmingsregels

De bestemmingsregels zijn in beginsel steeds op dezelfde manier opgebouwd:

• 1. Bestemmingsomschrijving;
• 2. Bouwregels;
• 3. Nadere eisen;
• 4. Afwijken van de bouwregels;
• 5. Specifieke gebruiksregels;
• 6. Afwijken van de gebruiksregels;
• 7. Omgevingsvergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden;
• 8. Wijzigingsbevoegdheid.

Hoe gronden met een bepaalde bestemming mogen worden gebruikt is primair beschreven in de bestemmingsomschrijving. Eventuele aanvullingen of uitzonderingen zijn opgenomen in de specifieke gebruiksregels. De bouwregels bevatten de regels ten aanzien van de mogelijkheden om gebouwen en bouwwerken, geen gebouw zijnde op te richten. Zowel ten aanzien van gebruik als bouwen geldt dat binnen een bepaalde marge kan worden voorzien in mogelijkheden om af te wijken van de bouw- en gebruiksregels. Deze mogelijkheden zijn opgenomen onder respectievelijk 'Afwijken van de bouwregels' en 'Afwijken van de gebruiksregels'.

5.3.5 Algemene regels

Anti-dubbeltelregel

Deze bepaling is opgenomen om te voorkomen dat wanneer bepaalde gebouwen en bouwwerken niet meer dan een bepaald deel van een bouwperceel mogen beslaan, het opengebleven terrein nog eens meetelt bij het beoordelen van een aanvraag voor een ander gebouw of bouwwerk, waaraan een soortgelijke eis wordt gesteld.

Algemene bouwregels

Met de algemene bouwregels wordt de bouw van bepaalde bouwwerken geregeld, die zijn toegestaan (of uitgesloten) binnen alle bestemmingen, voor zover daar per bestemming geen specifieke bouwregels voor zijn opgesteld.

Algemene gebruiksregels

In deze bepaling wordt aangegeven wat in ieder geval onder strijdig gebruik wordt verstaan. De specifieke gebruiksregel, zoals deze kan worden opgenomen in de afzonderlijke bestemmingen, is aanvullend op deze algemene gebruiksregels van het bestemmingsplan.

Algemene procedureregels

In de algemene procedureregels zijn de regels opgenomen die gelden bij toepassing van nadere eisen, die die kunnen worden gesteld op grond van dit plan.

Overige regels

In dit sublid is geregeld dat bij bouwen en functiewijziging dient te worden voorzien in voldoende ruimte voor parkeren en laden en lossen. Daarnaast worden er voorrangsregels gegeven voor (dubbel)bestemmingen en aanduidingen.

5.3.6 Overgangs- en slotregels

De overgangs- en slotregels bevatten bepalingen over het overgangsrecht voor bouwwerken en gebruik. Als laatste wordt de slotregel opgenomen. Deze bepaling bevat de titel van het bestemmingsplan.

6.1.1 Kostenverhaal

In het geval van een aangewezen bouwplan conform artikel 6.2.1 Bro, waarvan met de ontwikkeling van en woningbouwlocatie en de daarmee gepaard gaande oprichting van gebouwen sprake is, dient een exploitatieplan opgesteld te worden. Hiervan kan worden afgezien indien kostenverhaal anderszins verzekerd is.

De aanleiding tot het opstellen van dit bestemmingsplan ligt bij de gemeente Asten zelf. De gemeente heeft alle gronden binnen het plangebied in eigendom en is de enige ontwikkelende partij. Er is derhalve geen sprake van kostenverhaal. Het opstellen van een exploitatieplan kan achterwege blijven.

De kosten voor de planontwikkeling zijn voor rekening van de gemeente Asten. De kosten zullen worden gedekt door de inkomsten, die ontstaan door de uitgifte van de kavels voor woningbouw.

6.1.2 Planschade

Op grond van artikel 6.1 Wro kennen Burgemeester en wethouders degene die in de vorm van een inkomensderving of een vermindering van de waarde van een onroerende zaak schade lijdt of zal lijden ten gevolge van onder meer een wijziging van het bestemmingsplan, op aanvraag een tegemoetkoming in die schade toe. Daarbij geldt dat het moet gaan om schade die redelijkerwijs niet voor rekening van de aanvrager behoort te blijven en die niet reeds voldoende anderszins is verzekerd.

Naar verwachting zal in onderhavig geval geen sprake zijn van planschade. Bij het opstellen van het geldende bestemmingsplan is van geen overwegende bezwaren tegen de ontwikkeling van het woongebied Heusden Oost gebleken. In dit plan was al de wijzigingsmogelijkheid voor woningbouw binnen het plangebied opgenomen, op basis waarvan voorliggend wijzigingsplan is opgesteld

Op grond van het voorgaande kan worden geconcludeerd dat de economische uitvoerbaarheid van het project voldoende is gegarandeerd.